Opwekking van Lazarus en de plaag met hagelstenen
Zondag Judica
Het Latijnse woord ‘Judica’ betekent ‘Oordeel, spreek recht’. In Psalm 43:1 staat: ‘Doe mij recht, o God’.
Bij Johannes 11:1-4 en 17-44 - Lazarus staat op uit de dood
Het Johannesevangelie is raadselachtig en tegelijkertijd helder in zijn boodschap. Het doel is geen historisch verslag maar een levengevende boodschap, en dat leven vinden we bij Jezus. Verschillende wondertekenen passeren de revue en de opwekking van Lazarus is het zevende teken in de rij.
Wanneer Jezus bij Marta en Maria komt lijkt Johannes de rolverdeling tussen deze beide vrouwen om te draaien (vgl. Lucas 10:38-42). Het is Marta die Jezus opzoekt en een geloofsbelijdenis uitspreekt. Maria is degene die geroepen moet worden en begint met een verwijt. ‘Als u hier was geweest dan...’.
De verschillende reacties van de vrouwen en de mensen om hen heen zijn herkenbaar wanneer we denken aan onze eigen rouwervaringen. Het gevoel dat God ver weg is, afwezig. De hoop wellicht dat hij wél iets kan betekenen. Het onbegrip dat we ook bij de joden zien: als hij de ogen van een blinde kan genezen, kan hij toch ook voorkomen dat iemand overlijdt? Maar ook die andere kant waarmee Johannes ons hoop en goede moed wil geven: Jezus lijkt misschien ver en onverschillig, maar hij is er (al is het op zijn tijd en niet de onze). Jezus is er in het verdriet en huilt mee. Jezus is de opstanding en het leven.
Bij de schikking
Gedragen worden door anderen is het thema van deze schikking.
Hoop hebben en houden op een betere toekomst. Met liefde naast elkaar staan. In de stip plaatsen we een rode roos (liefde, betrokkenheid, leven) die als het ware het warrige en onduidelijke leven ontstijgt. Gedragen door de onderlinge verbondenheid (klimop).
Tekst voor de viering
Als alles stuk slaat,
je dromen zijn vervlogen,
en je staat met lege handen.
Wat blijft is de trouw,
van God en mensen,
als grond onder je voeten,
als bodem voor je leven.
In alle verwarring en angst,
blijken trouw en liefde sterker dan de dood.