Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is. En iedere scriba schrijft zoals zij haar pen vasthoudt…. of zoals de vingers over het toetsenbord gaan. Want mensen doen de dingen nu eenmaal op hun eigen manier.
Inwerktijd
Mijn eerste anderhalve maand als scriba zit erop. Ik heb die tijd gebruikt om me in te werken in wat er ligt. Veel vragen gesteld in de trant van ‘gaat dit nog steeds op de oude manier’ en ‘wie doet nu dat specifieke klusje’. Stapels papierwerk gelezen en de inhoud van usb-sticks uitgezocht. In gesprek gegaan met de mensen met wie ik de komende jaren het meest direct ga samenwerken. Ik denk dat ik een aardig beeld heb gekregen van wat ik te doen heb.
Communicatie
Tijd voor de volgende stap: de communicatie opzetten met jullie, onze Ark-gemeente. Vorige keren dat ik scriba was had ik de gewoonte om in Rondom De Ark zoveel mogelijk informatie te geven over het reilen en zeilen van kerkenraad en moderamen. Ik heb geprobeerd jullie mee te nemen in ons kerkenwerk, in waar we mee bezig zijn en over nadenken, en in de dingen waarover we graag met jullie willen sparren. Dat wil ik weer gaan doen. Omdat onze communicatiemogelijkheden inmiddels veranderd zijn ben ik in gesprek gegaan met de redactie van Rondom De Ark. Samen hebben we gekeken hoe we de communicatiemogelijkheden die er nu zijn, zo goed mogelijk kunnen benutten.
Er zijn verschillende mogelijkheden. In elk geval ga ik proberen om jullie via de Nieuwsbrief zoveel mogelijk op de hoogte te houden. Waarschijnlijk niet elke week, maar zo vaak als nodig is zal ik ‘een stukkie schrijven’ over wat de kerkenraad bezighoudt. Er zijn kerken die ervoor kiezen om een verslag van een kerkenraadsvergadering te publiceren, al dan niet in verkorte vorm. Dat gebeurt dan nadat het in de volgende vergadering is vastgesteld. Wij hebben vier kerkenraadsvergaderingen per jaar. Dat zou betekenen dat ik het verslag van bijvoorbeeld de vergadering in maart pas na de vergadering in juli kan publiceren. Dat is natuurlijk een beetje laat, dan zijn veel zaken al bekend of wat achterhaald. Daarom kies ik liever voor de vorm van een communiqué. In een communiqué kan ik jullie vanuit mijn rol van scriba in mijn eigen woorden vertellen wat de relevante zaken zijn. Dat gaat veel sneller.
U of jullie
Tja, ik ben een beetje van de oude stempel. De eerste versie van dit bericht voor de Nieuwsbrief schreef ik in de u-vorm. Dat was ik van huis uit en ook in mijn werk zo gewend. Toen ik dit schrijfseltje nog even teruglas vond ik het wel erg afstandelijk. Meer dan veertig jaar maak ik samen met jullie deel uit van de Ark-gemeenschap. In meer dan veertig jaar raak je op een bijzondere manier met elkaar verbonden. We zeggen in de kerk niet voor niets dat we broers en zusters zijn. Dus probeer ik mijn oude en al te zakelijke gewoonte maar overboord te zetten en schrijf ik: jullie.
Deur staat altijd open
Toen ik nog werkte zei ik wel eens tegen collega’s ‘Als er iets is, wat dan ook, kom even langs. Dan kunnen we het er over hebben. Deur van mijn kantoor staat altijd open.’
Dat wil ik ook tegen jullie zeggen. Dat hoeft niet altijd een letterlijke deur te zijn: telefoon, whatsapp of e-mail is net zo goed een deur en na de kerkdienst mij even aanschieten kan ook. Dus wat er ook is, positief of negatief: laat het even weten. Deur staat altijd open!
Hartelijke groet,
Roelie Schipperus