Gemeente van Jezus Christus
Laten we vandaag eens stil staan bij het allermooiste moment uit het evangelie. Dat zijn een paar woorden uit Johannes 20:16: “Jezus zei tegen haar: Maria!”
Vorig jaar heb ik u wat meer over de achtergrond van Maria Magdalena verteld, maar vandaag wou ik eigenlijk alleen bij dit moment blijven. Het moment van leven, van herkenning door Maria, door die stem, die haar naam roept.
Er zijn vele kunstwerken van gemaakt, van dat moment. We kijken naar de tekening van Ferdinand Bol...Maria knielt. Voor haar de oliekelk, waarmee ze het lichaam wou verzorgen. Maar ze vond het lichaam niet. Het was weg. Ze wist niet meer wat ze nu moest doen.
En dan staat er een man in de ingang, ontspannen, rustig...stralend licht achter hem..een man die haar bij name noemt: Maria! Mirjam!
Dat moment..dat het tot haar begint door te dringen..de handen van blijdschap gevouwen..ze draait zich half om...ze herkent hem. Hij leeft!!!
Dat is het moment van grote, intense vreugde.
Het is een prachtige tekening. Ze ademt een idyllische rust en vrede uit. Maria en Jezus zijn samen in de tuin, na de kruisiging. Het is Pasen. Stralend licht komt uit de donkere grot. De zon van het leven is opgegaan. Er is rust en vrede, samenzijn.
Diezelfde rust en vrede was er ook in de eerste tuin, in de tuin van Eden. Dat vind ik zelf een van de mooiste teksten van het Oude Testament, moeilijk uit te leggen waarom, maar dat moment dat God wandelde in de tuin, aan het einde van de dag, in de koelte van de avondwind. Een moment van intense rust en vrede, in die prachtige tuin, die was aangelegd door God zelf. God was de tuinman van de eerste tuin, van het paradijs. Jezus is de tuinman van deze wereld.
Er is een christelijk schrijver die zegt: laten we bij de momenten dat we in onze eigen tuin werken en wandelen, denken aan die tuinen van de Bijbel, waarin God aanwezig was. Dan kunnen we de herinnering voelen aan de tuinen van God. En daardoor geraakt worden, door die prachtige tuinen, vol leven, vol van het goddelijke. Vol van de Schepping en de opstanding.
In dat soort tuinen willen we ons leven lang blijven. In die momenten van intense vreugde. Vol rust en vrede, van lachen, van leven. Dat soort momenten, in eeuwigheid, is het paradijs.
We weten dat de tekst in Johannes verder gaat met het beroemde: Noli me tangere, houd mij niet vast. Er is een opgave voor Maria, na dat moment van herkenning en blijdschap.
Maar vandaag willen we even blijven bij die blijdschap.
Beste mensen, we weten dat er veel ellende en verdriet is in deze wereld. Dat kan je als mens erg te neer drukken. Soms denk je dan: mag ik wel genieten? Mag ik blij zijn? Kan dat wel, als er zoveel mensen zijn die minder hebben dan wij, hier in Noord-West Europa?
Hebben wij het recht te genieten?
Ik denk dat we daar volmondig “Ja” op mogen zeggen. Ook al hebben we allemaal als gezinnen en als individuen onze problemen, het leven dat wij hier hebben is het ideale leven in deze wereld. Ons leven in een zekere welvaart, in vrijheid, in keuzemogelijkheden tot ontplooiing, is het ideaal van vrijwel alle mensen in deze wereld. In ieder geval als je ze naar hun hart vraagt. Als wij dan gedeprimeerd zijn en ons schuldig voelen over ons geluk, wie is er dan eigenlijk nog gelukkig in deze wereld?
Een wijze, oudere collega van ons in Kameroen zei: “Doe wat je hand vindt te doen, maar laat je niet overweldigen en verpletteren door alle problemen die je niet op kunt lossen. Dat heeft geen zin. Geniet van je leven.” Dat hielp enorm, om te leren omgaan met de armoede die we om ons heen zagen. Zo hielpen we twee weduwes met het afbouwen van hun huis, maar we wisten: we konden niet alle weduwes helpen. Dat zou onmogelijk geweest zijn. Daar hoefden we ons niet gedeprimeerd door te voelen. Nee, het was belangrijk om ook te genieten van het leven.
Gemeente, als gereformeerden heeft u vaak de wens om wat te doen, wat goeds te doen, u in te zetten voor deze wereld. Maar vandaag met Pasen wil ik u oproepen even niets te doen. Sta stil bij de allermooiste momenten in de Bijbel, sta stil bij het allermooiste van uw leven, en geniet ervan. Voel en ervaar de rust en de vrede. Maak er ruimte voor. Want dat zijn de momenten waarvan je voelt dat God tot ons spreekt en jou en mij bij name noemt, vol liefde en warmte.
Amen